Wśród polan Tenebris rozciąga się pas wyżyn. Nie są to jakieś wysokie góry, racze pagórki z ostrymi ścianami. Przy jednej takiej ścianie na zachód od Świątyni widnieje otwór na pół zasypany kamieniami oraz głazami różnej maści. W środku widać tylko ciemność, która szybko wydaje się być przytłaczająca gdy ktoś próbuje tam wejść. Na ścianie widnieje tylko jedna pochodnia oświetlająca wejście, na ziemi rozrzucone są niewielkie kamyczki różniące się od kamieni, którymi obsadzona jest jaskinia. Widać parę rozgałęzień oraz słychać dźwięki, które co chwile się wydobywają i znikają w połowie. Wszystko podtrzymują solidne drewniane belki, ale mimo to wyglądają jakby miały zaraz się zawalić. Odór duszności oraz wilgoci panujący w jaskini nie pozwala zbyt długo w niej przebywać.